Dierenwelzijn en milieu: vrienden of vijanden?

Wanneer ik over duurzaamheid in de veehouderij spreek, bedoel ik een veehouderij die integraal werkt aan verbetering. Verbetering van diergezondheid, dierenwelzijn, arbeidsomstandigheden, milieu, imago, ketensamenwerking, smakelijkheid en beleving. Toch gaan niet al deze onderwerpen hand in hand met elkaar. Neem dierenwelzijn en milieu: deze staan soms op gespannen voet met elkaar.

In 2008 zijn in het Convenant Schone en Zuinige Agrosectoren voor de intensieve veehouderij afspraken gemaakt over verlaging van de uitstoot van broeikasgassen, toename van de energiereductie en het gebruik van duurzame energie. In 2020 moet de uitstoot van broeikasgassen met 30% gereduceerd zijn ten opzichte van 1990. Een uitdaging gezien de toenemende maatschappelijke druk op de eisen voor dierenwelzijn. Uit onderzoek van Blonk Milieu Advies blijkt bijvoorbeeld bij pluimvee dat de milieu-impact toeneemt bij toenemend leefoppervlak.

Maar zijn er ook kansen? Kansen om zowel op het gebied van dierenwelzijn als op het gebied van milieu ‘winst’ te boeken en zo te werken aan integrale verduurzaming van de veehouderij? De sleutel is wat mij betreft diergezondheid. Diergezondheid is sterk verbonden aan dierenwelzijn. Door bijvoorbeeld in de kalverhouderij meer aandacht te besteden aan een optimale biestverstrekking bij de kalveren kan het uitvalspercentage echt drastisch verlaagd worden. Door vervolgens het hemoglobine percentage iets te verhogen door ruimere verstrekking van ruwvoer – en nog steeds blank kalfsvlees te produceren - is er enorme diergezondheidswinst te behalen in het ‘onderste segment’ van de kalveren. Hierdoor wordt er naast diergezondheid ook welzijns- en milieuwinst geboekt.

Laten we die mogelijkheden onderzoeken die op alle vlakken duurzaamheidswinst opleveren, zonder dat we ons hoeven toe te leggen op de afspraken die er zijn gemaakt op het gebied van milieu en de wensen vanuit de maatschappij op het gebied van dierenwelzijn. Een hele uitdaging!

(Bron foto: Pixabay)