Column

Hondenkleding (en) dierenmishandeling

Samenvatting
  • Onderwerp
    Honden
Bekijk de bronnen
Als schrijfster van een boek over Chihuahua’s krijg ik – vooral nu de temperaturen ver onder het vriespunt uitkomen – regelmatig de vraag wat ik vind van hondenkleding.

Het valt mij op dat de meeste mensen hierover een heel uitgesproken mening hebben; of ze vinden het helemaal geweldig, óf ze zijn er faliekant op tegen. Niet zelden valt zelfs het woord dierenmishandeling. Persoonlijk ben ik van mening dat hondenkleding, -zonnebrillen en Uggs niets bijdragen aan het dierenwelzijn, uitzonderlijke situaties (oudere of zieke honden) daargelaten. Maar dierenmishandeling? Ik ken een hondje waarbij het bekende Pavlov-effect optreedt zodra zijn baasje zijn jasje pakt. Het hondje koppelt het jasje aan iets leuks: erop uit met de baas! Zodra hij het jasje ziet, veert hij verwachtingsvol en enthousiast op.

Toch betekent dat natuurlijk niet dat een hondenjas noodzakelijk of nuttig is. De meeste honden - zelfs de uit het warme Mexico afkomstige Chihuahua - hebben zich goed aangepast aan ons klimaat en kunnen het prima redden zonder kleren. Dat lees ik ook af aan mijn eigen Chihuahua. Met dit ‘gezonde winterweer’ gaat zij – poedelnaakt – met beduidend meer enthousiasme naar buiten dan haar warm aangeklede baas. Nu moet ik er wel even bij vermelden dat mijn Chi van de langharige soort is. Maar goed, als je me vraagt, hebben gezonde (kleine) honden onder normale omstandigheden een jas nodig, dan zeg ik nee. Is het schadelijk of mishandeling? Naar mijn mening niet, mits de hond er geen last van heeft.

Vorige week las ik over een kruising Cane Corso die met een doorgekauwd touw om zijn nek en in sterk vermagerde conditie in een afgelegen bos rondzwierf. Vermoedelijk door zijn ‘baas’ – hartje winter! – aan een boom geknoopt om zodoende de kosten uit te sparen die hij anders had moeten afdragen aan het asiel. Dat is het type dierenmishandeling waarover ik wél een heel uitgesproken mening heb!

(Bron foto: Pixabay)