Dierendag vandaag

Een leger (figuurlijke) zwaargewichten kwam het belang van dit onderwerp onderstrepen; de Europese commissaris voor Gezondheid en Consumentenbeleid” John Dalli, Laurette Onkelinx, de Belgische vice premier en minister van sociale zaken en volksgezondheid, Bernard van Goethem, directeur Diergezondheid en Dierenwelzijn van DG Sanco, Monique Eloit, adjunct directeur van de OIE en zelfs Prins Laurent van België. Terwijl iedere aanwezige natuurlijk allang overtuigd was van het belang van dierenwelzijnsonderwijs. Je gaat immers niet voor de flauwekul vanuit Argentinië, Tanzania of Roemenie naar het Europese hoofdkwartier.

Wat niet helder werd is wat men precies verwacht van “education”. De oproep die daar gedaan werd voor “dedisneyfying” van dieren lijkt mij bijvoorbeeld niet passen bij de insteek van andere aanwezigen om alle dieren het liefst als je eigen kind te beschouwen. Het valt mij op dat er de laatste tijd steeds vaker containerbegrippen worden gebruikt waar vriend en vijand het gemakkelijk over eens worden. Duurzaamheid, eigen verantwoordelijkheid, bewustwording, ja natuurlijk willen we daar iets mee. Net als met “animal welfare education”. Ik kan me echter niet voorstellen dat organisaties als de IFAW, CIWF en WSPA bij “educatie” hetzelfde beeld hebben als bijvoorbeeld  de FAO, boerenorganisaties of onderzoek. Die discussie heb ik node gemist.

Wat mij betreft is het doel van educatie het bevorderen van zelfstandig en onafhankelijk denken bij de jeugd over hoe een geïnformeerde en moreel verantwoorde keuze kan worden gemaakt voor of tegen bepaalde vormen van diergebruik. Zonder daarbij al bij voorbaat de uitkomst van dat denken vast te willen stellen. Ik denk overigens niet dat alle aanwezigen het hier over eens geworden zouden zijn.

Als we meer aan “animal welfare education” willen doen, en ik ben daar net als de Raad voor Dierenaangelegenheden groot voorstander van, dan moeten we daar niet aan willen beginnen voordat we hebben gedefinieerd wat we daarmee willen bereiken. Want alleen maar uitleggen hoe dieren dienen te worden gehouden en verzorgd is mij veel te eenzijdig. Zoals in Brussel werd getoond, dat weten ook Columbiaanse stadskindertjes met groene en rode kaarten intuïtief feilloos aan te geven. Het probleem zit dan ook niet zozeer in het gebrek aan dierkennis, maar vooral in de afweging waar naast het belang van dieren ook allerlei andere waarden en belangen in het spel komen. Om daarvoor te kunnen beschikken over een betrouwbaar moreel kompas is voor het onderwijs een belangrijke rol weggelegd. Ik hoop dat deze eerste conferentie daar een aanzet voor is.

(Bron foto: Pixabay)