Column

Geen recht van spreken

Samenvatting
  • Onderwerp
    Dierethiek, sociale media, productiedieren
Bekijk de bronnen
Sinds de dag dat ik Facebooker werd zie ik de meest afschuwelijke berichten over dierenleed op mijn startpagina verschijnen, vaak inclusief petities om dat dierenleed te stoppen.

Laatst kwam er een petitie binnen om het onverdoofd slachten van dieren te verbieden. Met een beschrijving en zelfs een filmpje erbij hoe het er bij zo'n slachting toe gaat. Het filmpje heb ik niet gezien, want de beschrijving was al erg genoeg. Of die petitie trouwens iets zal uithalen betwijfel ik, want het gaat om geloof. Dat ligt gevoelig, daar wordt vast niet aan getornd. Maar dieren ervaren veel pijn en angst als ze ritueel worden geslacht. En of het de Allerhoogste behaagt dat dieren, Zijn schepping, uit Zijn naam zo moeten lijden, is zeer de vraag.

Aan filmpjes over dieren is op Facebook dus geen gebrek, en ook op tv zijn regelmatig films of documentaires over dieren te zien. Zelfs in Eva Jineks programma 'De Verenigde Staten van Eva' kwamen dieren aan bod. Ze was in Texas, waar verscheidene rijke Texanen een ranch bezitten op een enorm terrein. Daar leeft allerlei wild in een voor hen geweldig gebied. Veel groen, water, beschutting, ruimte. De voorouders van de meeste van die dieren leefden in Afrika, maar hun nageslacht wordt nu gefokt op speciale ranches en vervolgens verkocht voor de jacht. Eva ging kijken op zo'n ranch en luisterde naar een jager die over de jacht vertelde. Ze keek intussen een bizon in de ogen. Een bizon met een kalf. "Die zijn meer voor de sier dan voor de jacht," vertelde de Texaan. Een paar eeuwen geleden zijn miljoenen bizons afgeslacht door blanken en indianen. "Het vlees is heerlijk en mals", zei de man. "Die indianen wisten wel wat ze deden." Voor het gemak vergat hij blijkbaar dat de blanken net zo hard aan de slachting van de bizons hebben deelgenomen. Maar deze bizon liep dus rustig met haar kalf rond, en mag misschien op den duur zelfs een natuurlijke dood sterven. Ik kan dat nauwelijks geloven. Want dit is Amerika. Waar een bizon leeft in een gebied waar gejaagd wordt en waar jachtgeweren gewoon bij de Walmart te koop zijn. Want jagen is een passie voor velen. Ik was geschokt door deze Texaanse beelden. Walgelijk, dat jagen en dat doden.

Maar bij ons mogen we ook wel eens wat dieper gaan nadenken over het welzijn van dieren. Wellicht tekenen velen de petitie tegen onverdoofd slachten. Maar als onverdoofd slachten echt wordt verboden, dan halen gelovigen hun halal en koosjer vlees wel uit het buitenland. Aan geloof wordt immers niet getornd. En hoe wij ook protesteren tegen dit dierenleed en ook tegen de jacht, intussen wordt de veeteeltindustrie getolereerd. Leven er teveel dieren in veel te kleine ruimtes. Worden de dieren na een lang en vreselijk transport geslacht. En dat omdat wij een goedkoop stukje vlees op de barbecue willen leggen. In Texas worden er dieren speciaal gefokt om te bejagen. Voor ze het loodje leggen, hebben die dieren doorgaans een mooi leven gehad, in ruimte en vrijheid. In ons land kunnen wij nog zo piepen over de jacht, wij staan dus wél toe dat dieren, al dan niet verdoofd, worden geslacht na een miserabel leven zonder ruimte en frisse lucht. Zolang wij dat toelaten hebben wij geen enkel recht van spreken over de jacht in Texas.

(Bron foto: Pixabay)