In eerste instantie vond ik castreren en de geur van een pas geslacht varken niet leuk. Toch bleek dat ik er na verloop van tijd aan wende. Stomp je af of leer je jezelf dat het zo het beste is of dat het niet anders kan? Hoe houd je een heldere blik? Door specialisatie zijn economie en techniek erg belangrijk geworden in de varkens/veehouderij. Steeds meer mensen vinden dat welzijn daarbij is ondergesneeuwd. Ik sta daar als varkenshouder open voor, zij het een beetje dubbel.

De eerste gedachte die mij te binnen schiet is: het feit dat de mens dieren is gaan houden houdt automatisch een vrijheidsbeperking in van het dier. Dus wat je ook doet het is nooit natuurlijk. Wij zijn in 1994 begonnen met ons varkensbedrijf. Ik hoopte dat wij er in zouden slagen om ons bedrijf misschien om te bouwen tot scharrel of in elk geval een bedrijf met meer aandacht voor welzijn. Ik vind het goed om kritisch te kijken naar onze houderij. Zoals ik al zei: het went als je erin werkt. Het is goed om oplossingen te bedenken zodat de dieren zich zo natuurlijk mogelijk kunnen gedragen.

Aan de andere kant denk ik dat onze varkens het echt wel goed hebben. We hebben uiteindelijk de dragende zeugen loslopen waarvan de meeste op stro. De basisbehoeften zijn er voor alle dieren: eten, spelen, mesten en een dak boven het hoofd. Er is veel onderzoek gedaan naar deze behoeften van het dier. Als ik dan zie dat de zeugen in de strostal nog steeds af en toe loos kauwen, dan ligt dat volgens mij aan de zeug en niet aan het systeem. Ik heb tenslotte ook alles en toch bijt ik op mijn nagels!

Heldere blik

Onderwerp

Varkenshouderij