Het gras aan de andere kant van het schrikdraad ...

Onze jonge stier Brutus is zojuist met een gracieuze sprong over de omheining heen gesprongen, zo vanuit zijn groene weiland hup het bos in. Het plaatselijke wandelbos wel te verstaan. Gelukkig staat zijn vriendin nog in de wei en haar geloei is dan ook het enige dat er voor zorgt dat Brutus het niet op een lopen zet maar in de buurt van de wei blijft. De opgetrommelde hulptroepen, 4 man sterk, en een luid loeiende vriendin krijgen Brutus dan toch weer terug naar de wei. Dit keer rustig lopend door het poortje.

Vanuit de border in de tuin staren 2 paar ogen mij aan, dan klinkt er een knor en spurten er 2 varkens vanuit de border over het gazon. Bonte Bentheimer broertjes Nick en Simon hebben een gang gewroet onder de kastanjehouten omheining van hun buitenverblijf door. Gelukkig zijn ze gek op brok en na een rondje dollen door de tuin komen ze terug om brokken eten in hun buitenverblijf. Dan zijn er nog verschillende koeien die, hoe weet niemand, op bezoek gaan bij de paarden van de buren, het maisland van de buurman eens grondig gaan onderzoeken of bij ons in de tuin de zandbak en trampoline komen inspecteren.

Oorzaak van al deze uitstapjes? Het schrikdraad vergeten aan te zetten…. Meestal is de stroom er maximaal 2 uur af geweest. Dat betekent dus dat onze koeien en varkens elke 2 uur controleren of het schrikdraad nog wel onder stroom staat! Wat nou tamme gehouden landbouwhuisdieren, vrijheid is wat ze willen, avontuur, ander eten of dan toch op zijn minst even controleren of het gras aan de andere kant van het schrikdraad echt zoveel groener is.

(Bron foto: Pixabay)