Dan werden ze verdoofd, aan de poten opgehangen en geslacht. Er werd met vaart gewerkt, want tijd is immers geld. Dat snelheid en zachtzinnigheid niet altijd samen gaan is een feit. Misschien zullen in de haast wel pootjes zijn gebroken, en waren er kneuzingen. En er was vast stress onder de kippen. Het vangen, de kratten vullen, het vervoer, alles was tenslotte mensenwerk in volle vaart. En dan kan er weleens iets mis gaan.

De kippen lijken in hun situatie meer fabrieksproducten dan levende wezentjes. Het filmverslag over de gang van zaken in een mesterij maakte dat weer eens duidelijk. Maar hoe zou het gaan als er géén cameraploeg aanwezig is? Dan kon het er best eens wat ruwer toegaan. Dus mailde ik de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit en vroeg om meer informatie over de behandeling van kippen. Ik kreeg het volgende antwoord: "Een goede behandeling van de dieren is in eerste instantie een taak van de sector, zowel in de stal als onderweg en op het slachthuis. De NVWA voert bij alle onderdelen in deze keten controles uit of er voldaan wordt aan de geldende wet- en regelgeving. Indien er sprake is van overtreding van de wet- en regelgeving wordt handhavend opgetreden en eventuele herstelmaatregelen opgelegd." Verder stuurde de NVWA nog een paar links mee over 'toezicht, transport, dierenwelzijn pluimvee, en slachthuizen.'

Alles goed en wel maar de NVWA regelgeving biedt, ondanks controles, geen garantie op een diervriendelijk bestaan en een milde dood. Een goede behandeling is in eerste instantie een taak van de sector, zegt de NVWA. En natuurlijk zijn er echt wel kippenboeren die hun taak naar behoren uitvoeren. Maar helaas zullen er ook kippenboeren zijn die het niet altijd nauw met de regels nemen, en als dat niet wordt gecontroleerd is er geen haan die daarnaar kraait.

De sector mag dan de verantwoordelijkheid hebben, en er worden wel degelijk controles uitgevoerd, maar wanneer en hoe vaak? Zal ik de NVWA nog eens een mailtje sturen om meer opheldering te vragen? Maar zou ik dan wel antwoord krijgen? De NVWA heeft momenteel namelijk andere zaken aan het hoofd. Want terwijl ik dit stukje schrijf houdt de NVWA zich bezig met een advocaat die een sigaretje rookte in een tv programma. En dat is verboden, want een tv-studio is een werkomgeving en daar mag niet worden gerookt. En het is blijkbaar de taak (regelgeving) van de NVWA, om dan op te treden. Het is maar waar de prioriteiten liggen. Naar mijn mening kan de NVWA de tijd beter besteden met eens goed na te denken over een beter leven voor pluimvee, dan aan een paar sigarettentrekjes. Ik vrees echter dat de NVWA mijn mening niet deelt. En dat, zoals dat zo vaak gaat bij mensenwerk, alles blijft zoals het is.

(Bron foto: Pixabay)

Mensenwerk

Onderwerp

Dierethiek, pluimvee, diergezondheid