Plato (circa 400 v. Chr.) benadrukte het verschil tussen mens en dier en vond dat de mens het dier naar eigen inzicht mocht gebruiken. Pythagoras (circa 500 v. Chr.) daarentegen was overtuigd vegetariër en kocht dieren op de markt om ze hun vrijheid terug te geven. Rousseau (18e eeuw) wijst er op dat dieren gevoel hebben en tot op zekere hoogte op ons lijken en stopte daarom met het commanderen van zijn hond.

Ook in de 21e eeuw is er nog veel om over na te denken. Over hoe verschillend de relaties die we hebben met dieren eigenlijk zijn, bijvoorbeeld. We houden ze voor gezelschap, voedsel, onderzoek, vermaak, voor werk en we bewonderen ze graag in de natuur. Maar waarom is het ene dier eigenlijk een huisdier en eten we het andere dier op? En wat weten we nu eigenlijk van de dieren waar we zo close mee zijn?
Jan van IJken (Facing Animals), Jos de Putter (See No Evil) en Onno Gerritse (Dansen met gehoornde dames) zou je kunnen zien als de Rousseaus en Pythagorassen van onze tijd. Ze denken niet alleen over deze thema’s na, ze maken er ook prachtige films over. Films die je aan het denken zetten: Staan we ‘boven’ of ‘naast’ de dieren? Gaan we verantwoord om met dieren? Houden we voldoende rekening met hun welzijn? Tonen we voldoende respect voor de eigenheid van dieren?

Wel jammer is dat veel mensen deze films nog niet kennen. Vanuit die gedachte ontstond dit voorjaar bij een kop koffie met Henny van Rij, expert op het gebied van dierethiek en conservator van het virtuele dierenmuseum, het idee om een dierenfilmfestival te organiseren. Na maanden van voorbereiding is het binnenkort zo ver: Op Dierendag, 4 oktober, is de eerste editie van het Dieren Film Festival in Filmhuis Den Haag. Een filmfestival over dieren én mensen is geboren. Kom je ook?

(Bron foto: Pixabay)

Moderne Pythagorassen

Onderwerp

Dierethiek, dierenrechten, filosofie