Column

Paardensport: trainen van paarden én mensen

Samenvatting
  • Onderwerp
    Paardensport
Bekijk de bronnen
Bij het rijden van wedstrijden in de paardensport is voor veel ruiters en amazones vooral één ding belangrijk – hoe het paard loopt.

Ruiters (en natuurlijk ook amazones), trainers, coaches enzovoort zijn continu bezig met het verbeteren van de manier van bewegen, het prestatievermogen van het paard, en de gehoorzaamheid van het paard. In het kort, dat het paard vooral doet, wat het moet doen. Dus heel veel aandacht wordt besteed aan het paard – en dat is op zich natuurlijk ook erg te waarderen, want hierdoor wordt steeds meer aandacht besteedt aan paardenwelzijn en goede trainingsmethoden. Uiteindelijk, zo gaat de redenering, kan een paard alleen maar goed presteren als het ook goed in zijn vel zit. Klopt helemaal! De paardensector kan dus veel bereiken door aandacht te besteden aan de juiste omgeving, voeding en training.

Maar, je vraagt je wel af, wat er te verbeteren is op het gebied van de ruiter? Paardensport wordt tegenwoordig gelukkig wel geaccepteerd als “sport”. Meer en meer top- en amateurruiters zijn bezig met hun eigen fitness training. Maar hoeveel aandacht wordt er besteed aan de mentale kant van de ruiter? Onderzoek heeft laten zien dat minder lichamelijke spanning (ook somatische angst genoemd) hand in hand gaat met betere prestaties. Zelfverzekerdheid van de ruiter, en weten wat er speelt op een wedstrijd zijn kenmerken van topruiters. Als je er goed over nadenkt, is dit ook makkelijk te verklaren. Paarden zijn vluchtdieren, die voornamelijk via lichaamstaal met elkaar communiceren. Ze zijn dus experts om stemmingen zoals onzekerheid, angst, of, andersom, zelfvertrouwen te herkennen. In de vrije natuur zal een paard dus niet een ander paard volgen als deze angstig gedrag toont. Sterker nog, het paard in dit voorbeeld zal juist zo snel mogelijk afstand tussen zichzelf en de bron van het gevaar willen brengen. Als de ruiter angst of onzekerheid toont, hoe kan je dan van een paard verwachten dat het vol vertrouwen in zijn – vanuit zijn beleving – ongeluk rent? Want een paard kan nu eenmaal niet redeneren dat de ruiter alleen maar het oordeel van de jury vreest.

Het is de verantwoordelijkheid van de ruiter zijn eigen emoties en stemmingen te kunnen controleren zodat al de training van het paard, samen met een betere communicatie tussen paard en ruiter, leidt tot mooie prestaties.

(Bron foto: Pixabay)