Smeuïg onderwerp

Liefde maakt blind en de hond zelf draagt door gedrag en uitscheidingen weinig bij aan het milder stemmen van de andere groep. Gemeenten proberen escalerende verhoudingen tussen beide groepen te voorkomen door hondenbeleid te ontwikkelen. Dit leidt tot losloopgebieden, aanlijngeboden, poepzakjesautomaten, hondentoiletten en verbodsborden. Sommige gemeenten heffen ook nog een soort smartengeld, de hondenbelasting .

Het resultaat van dit beleid is dat beide groepen ontevreden zijn. Hondenliefhebbers vinden de veldjes te klein en te vies, de poepzakjesautomaten ondingen en aanlijngeboden een belediging van de vrije natuur van de hond. Als vervolgens de vermaledijde hondenbelasting ook nog eens niet blijkt te dienen om voorzieningen voor  hond en bezitter te verbeteren maar slechts om gaten in de begroting te dichten zijn de rapen helemaal gaar. De niet-liefhebber is ook niet tevreden over het beleid. Losloopgebieden zijn niet begrensd door voor honden ondoordringbare hekken, hondeneigenaren hebben lak of erger aan de regels en de opbrengst van de hondenbelasting wordt niet als smartengeld aan de gedupeerden uitgekeerd. Kortom, twee ontevreden groepen in de gemeente. Dat moet natuurlijk beter of anders.

In tegenstelling tot dierenwelzijn is hondenpoep gelukkig een smeuïg onderwerp. Organiseer er een conferentie over en de pers komt er gelijk boxers kwijlend op af om er leuke, serieuze, geërgerde of bezorgde artikelen over te schrijven. En veel plezieriger voor de organisatoren nog, meer dan voldoende gemeenten zijn bereid een leuk bedrag te betalen om een aantal deskundigen aan te horen. Die vertellen op de conferentie  over hoe hondenbeleid nog beter kan door rekening te houden met de belangen van alle betrokken partijen. Ongetwijfeld was het een inspirerende bijeenkomst.

Wij van het Dierenwelzijnsweb zijn natuurlijk jaloers. Na vier jaar lijkt er een eind te zijn gekomen aan de jaarlijkse conferenties over gemeentelijk dierenwelzijnsbeleid. Dat onderwerp trekt weinig pers en gemeenten lijken niet bereid om veel te investeren in deelname. Dat is ook weer niet heel vreemd, burgers vinden dierenwelzijn best wel belangrijk maar overlast raakt ze echt. En dat brengt  ze in beweging en beïnvloedt stemgedrag. U snapt de uitdaging voor ons. Misschien moeten we een tikkie smeuïger worden om meer mensen te raken. Dat zal niet meevallen, net als bij hondenpoep is uitglijden hierbij een risico.

(Bron foto: Pixabay)