Ik kan dierenwelzijn bekijken vanuit het wetenschappelijke concept, waarbij ons Facultaire Standpunt Dierenwelzijn de leidraad is, en waaruit soms uitermate interessante en creatieve onderzoeken kunnen voortvloeien. Ik mag ook zorg bieden vanuit de klinische setting, bij gedragsproblemen, en proberen dier en eigenaar weer harmonieus met elkaar te laten samenleven: een prachtige setting om soms daadwerkelijk dierenwelzijn te verbeteren, en soms ook mensenwelzijn. Maar mijn wetenschappelijke voeding en creativiteit krijg ik toch nog altijd het meest vanuit de maatschappij.

Als ik in onze maatschappij rondkijk, zie ik dagelijks ontelbare inconsistenties hoe mensen beredeneren en tegen dierenwelzijn aankijken. Iedereen lijkt dan ook meteen expert te zijn, die de andere groepering veroordeelt in zijn visies en keuzes. Een boeiend fenomeen. Ik probeer daarbij niet te veroordelen, maar juist de logica of de achtergronden ervan te begrijpen: waarom kunnen wij met droge ogen vele kilo’s vlees verorberen bij één avondje BBQ-en, en ook nog de helft gewoon weggooien, terwijl wij ons wel en masse wekenlang gigantisch boos lopen te maken over een aangestrande walvis? Waarom fokken we dieren met uiterlijke kenmerken, die daarmee zo verminkt zijn dat ze nauwelijks meer kunnen ademen of voortbewegen, gewoon voor de fun, omdat we het mooi vinden.

Vraagstukken die soms dagenlang de media halen, maar waarbij diepere analyses over het hoe en waarom van het ontstaan van diepgaande emotionele controverses tussen verschillende partijen vaak uitblijven. Dat is een gemiste kans meen ik. Het zich verdiepen in elkaars standpunten en keuzes zou dierenwelzijn wellicht een stuk verder kunnen brengen dan je zelf verschansen in je eigen oordelen en visies, en vanuit die verschansing schieten op die van een ander. Dit is de makkelijke weg. Misschien wordt het tijd dat we nu echt breed de uitdaging van het dialoog aangaan en keuzes maken wat we nu eigenlijk met dierenwelzijn menen te bedoelen als natie (niet als wetenschapper), en wat we nu eigenlijk daarmee willen? Pas dan kunnen we echt voortgang boeken en ook open kaart spelen hoeveel we daar voor over hebben. Want laten we wel wezen, dierenwelzijn moet natuurlijk niet de gevleugelde zinsnede worden voor populisten en window dressers!

(Bron foto: Pixabay)

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand

Onderwerp

Dierethiek, diergezondheid, maatschappij