Bijtincidenten door honden

Begin hier

Inhoudsopgave

Er zijn diverse wetten die mogelijkheden geven om strafrechtelijk in te grijpen bij gevaarlijke situaties met honden:

Burgerlijk Wetboek: regelt dat de eigenaar van een hond aansprakelijk is voor de aangerichte schade artikel (6:179).
Wetboek van Strafrecht: artikel 425 (aanhitsen, niet terughouden en onschadelijk houden) en artikel 300 (mishandeling en letsel). Honden kunnen in beslag worden genomen en eventueel worden onderworpen aan een risico-assessment (o.a. gedragstest) door een door RVO aangewezen partij.
Wet Dieren: artikelen 2.1 (dierenmishandeling), 2.6 (fokken van dieren), 2.7 (handel in dieren), 2.14 (verbod op dierengevechten), 2.15 (wedstrijden met dieren), en 5.13 (bevoegdheden burgemeester).

Maatregelen waar de Rijksoverheid anno 2020 aan werkt zijn:

Een fok- en importverbod voor hoog-risico honden.
Een landelijk registratiesysteem voor bijtincidenten: Na een pilot met TRIAS door politie en gemeenten in 2018 is door het Ministerie besloten verder te gaan met een ander beproefd systeem BRS (Boa Registratie Systeem) ontwikkeld door NatuurNetwerk BV. Op dit moment is dat systeem in ontwikkeling: “overlast honden”.
Een wetenschappelijk onderbouwde lijst van karakteristieken op grond waarvan kan worden bepaald of sprake is van een hond met een potentieel risico (onafhankelijk van ras, i.t.t. eerdere wetgeving (Regeling Agressieve Dieren)).
Een meldpunt voor elke gemeente waar gevaarlijk gedrag van honden of hinderlijk gedrag van hondenbezitters gemeld zou kunnen worden.
Een meldpunt voor elke gemeente waar gevaarlijk gedrag van honden of hinderlijk gedrag van hondenbezitters gemeld zou kunnen worden.

Alle bronnen over bijtincidenten in de Kennisbank

Gemeenten kunnen in een Algemene Plaatselijke Verordening (APV) regels vastleggen met betrekking tot het houden van honden in de openbare ruimte.

Als er sprake is van aantasting van de openbare orde en veiligheid, kan een gemeente maatregelen opleggen (bestuursrechtelijke procedure):

Op grond van de APV kan aan de eigenaar van een gevaarlijke hond o.a. een aanlijn- en muilkorfgebod worden opgelegd voor die hond (artikel 2:59 ‘Gevaarlijke honden’).
Als de eigenaar zich hier niet aan houdt, kan de burgemeester de hond in beslag laten nemen op grond van artikel 172 (handhaving openbare orde) van de Gemeentewet.
Daarna kan een soortgelijk traject worden doorlopen als bij overtreding van artikel 425 van het Wetboek van Strafrecht.

Daarna kan een soortgelijk traject worden doorlopen als bij overtreding van artikel 425 van het Wetboek van Strafrecht.

Belangrijk is preventief ingrijpen, dus vóórdat een bijtincident aan de orde is. In het voorkomen en tegengaan van bijtincidenten beschikken gemeenten over een repertoire aan maatregelen

Voordat incidenten plaatsvinden meldingen aannemen van buurtbewoners die zich ongerust maken en samen met getrainde toezichthouders (BOA’s) gericht oplossingen zoeken per casus.
Het los laten lopen van honden verbieden, behalve in de aangewezen (afgeschermde) losloopgebieden. Hierop ook streng handhaven.
Ontsnappingsveilig erf of verblijf nadrukkelijker beschrijven in de APV.
Versterken voorlichting en informatie over het houden van honden, zodanig dat mensen de risico’s en verantwoordelijkheden goed kunnen inschatten.
Stimuleren van het volgen van gehoorzaamheidscursussen bij hondenscholen.
Samenwerken met andere partijen binnen de gemeentegrenzen: dierenartsen, hondenscholen, dierenwinkels en dierenasielen.

Diverse gemeenten hebben of werken aan een beleid voor bijtincidenten door honden, zoals:

Een lokaal en anoniem meldpunt voor registratie van gevaarlijk gedrag van honden of hinderlijk gedrag van hondenbezitters.
Een bijtprotocol, verankerd in de APV. Hierin kan staan wat hondeneigenaren en slachtoffers kunnen doen na een bijtincident. Zo kan een slachtoffer aangifte doen. De gemeente kan vervolgens bepalen wat er met de hond gebeurt en bijvoorbeeld verwijzen naar een gedragstherapeut, een aanlijn- en muilkorfgebod opleggen, de hond laten testen op agressie, de eigenaar adviseren of verplichten een training te volgen met de hond of de hond in beslag nemen. Ook een gedragsaanwijzing binnen het bestuursrecht kan een optie zijn.
Om incidenten af te handelen gaan wijkagenten of getrainde toezichthouders (BOA’s) in gesprek met de houder.

Een bijtincident is geen enkelvoudig incident, waarbij alleen naar de bijtende hond moet worden gekeken wanneer het om maatregelen gaat. Het is de combinatie van hond, de houder en omgeving die tot een incident leidt. Het bijtrisico van een individuele hond wordt vooral beïnvloed door factoren gerelateerd aan de eigenaar.

Bij het testen van honden kunnen verschillende gedragstesten gebruikt worden, afhankelijk van het doel en de instantie die de test laat doen:

MAG (Maatschappelijk Aanvaardbaar Gedrag) test: met deze test wordt bekeken hoe een hond buitenshuis reageert op naderende onbekenden, kinderen, vreemde voorwerpen en geluiden.
TOP (Typering omtrent Persoonlijkheid) test: deze meet eigenschappen zoals mensgerichtheid of herstel na schrik. Deze test kan gebruikt worden om inzicht te krijgen in het karakter en gedrag van een hond, zowel door gemeenten als door particulieren.

Bij het strafrechtelijke risico-assessment wordt gebruik gemaakt van een speciaal hiervoor ontwikkelde gedragstest.

Slechts een heel klein deel van de bijtende honden wordt in beslag genomen en wordt aangemeld om een risico-assessment te ondergaan. Tot voor kort werden bijtincidenten niet goed bijgehouden door Politie en Justitie.

Sinds 1.5 jaar gebruikt de politie de maatschappelijke code E84 (bijtincidenten), landelijk. Dat varieert van meldingen (mutaties), aangiften, dossiers (op basis van Wetboek van Strafrecht naar OM) en bestuurlijke rapportages die naar gemeenten gaan met verzoek tot instellen bestuurlijke maatregel (zoals muilkorf of kort aanlijngebod).

Als een bijtende hond in het dierenasiel (opvang) beland is het noodzakelijk de juiste huisvesting, zorg en eventuele veiligheidsmaatregelen te bepalen. Voor een herplaatsing – vaak moeizaam – is het van belang dat nieuwe eigenaren goed worden voorgelicht.

Voor honden in opslag en opvang is er ook het gedrags-/welzijnsassessment per individuele hond, wat al dan niet in combinatie met een agressietest, meer zegt over de kans op bijten, dan wanneer alleen een agressietest wordt uitgevoerd.

Helaas, uw cookie-instellingen zijn zodanig dat deze video niet getoond kan worden. Vink marketing aan in uw cookie-instellingen en ververs deze pagina om de video te tonen.

Hoog risico honden, Politie Rotterdam

Groen Kennisnet

Helaas, uw cookie-instellingen zijn zodanig dat deze video niet getoond kan worden. Vink marketing aan in uw cookie-instellingen en ververs deze pagina om de video te tonen.