Conflict opvang en uitzetbeleid zeehondencrèche Pieterburen
Zeehondencrèche populair en omstreden
Sinds de oprichting in 1971 is de zeehondencrèche Pieterburen altijd al zowel populair als omstreden geweest. Het gestaag uitbreidende centrum werd een belangrijke toeristische attractie in de regio en het werk van Lenie ’t Hart kreeg veel aandacht en waardering in de media. Maar met het herstel van de zeehondenstand kwam er steeds meer kritiek op de activiteiten van het opvangcentrum. Opvang van jonge zeehonden zou vooral gebeuren omdat veel mensen het aan hun lot overlaten in het wild zielig vinden. Zeker omdat ze zo'n hoge aaibaarheidsfactor hebben. De bijdrage aan het herstel van de populatie wordt op z’n minst als dubieus gezien; het terugbrengen van dieren die het op een of andere wijze niet konden redden in het wild zou een gezonde populatieopbouw verstoren. Een studie uit 2010 waarin de ontwikkeling en omvang van de zeehondenpopulatie is beschreven noemt menselijk ingrijpen ongewenst.
Onrust in Pieterburen
Een instelling waar de ene directeur na de andere opstapt maakt geen stabiele indruk. In 2012 trad Lenie ’t Hart uit de directie maar bleef wel in de Raad van Toezicht. Vanuit die positie had zij toch betrokkenheid en bemoeienis met de dagelijkse gang van zaken in het opvangcentrum. De huidige directeur is begonnen het beleid van het opvangcentrum aan te passen. Hoofdlijnen zijn het invoeren van individuele behandelplannen, vermindering van het antibioticagebruik en het minder lang houden voordat de dieren opnieuw worden uitgezet. In Trouw publiceerde een bij het centrum als vrijwilliger betrokken arts een ingezonden brief waarin werd gesteld dat het nieuwe beleid positief uitpakt, met onder meer een lager sterftecijfer in het centrum. Bij het oude beleid zouden de zeehonden veel zwaarder worden gemaakt dan voor succesvolle herintroductie noodzakelijk is.
Er was en is flink wat commotie geweest in en rond het centrum de afgelopen tijd resulterend in berichten in lokale en landelijke media. Vorige week is de oude Raad van Toezicht, met daarin Lenie ’t Hart, teruggetreden. Inmiddels is er een nieuwe Raad van Toezicht met oud-staatssecretaris Henk Bleker als voorzitter. De nieuwe raad steunt het beleid van de huidige directie.
’t Hart legt zich er niet bij neer
In een interview met Radio 1 stelt ze dat ze zich zorgen maakt over het nieuwe beleid. Het met een lager gewicht terugzetten van de dieren is in haar ogen in feite een dierexperiment. Deze visie wordt ook ondersteund door Karen Soeters, Directeur Nicolaas G. Pierson Foundation, het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren. Voorzitter Henk Bleker van de Raad van Toezicht meldt in het Nieuwsblad van het Noorden dat hij toch hoopt ’t Hart betrokken te houden bij de instelling waarvoor ze zoveel betekenis heeft gehad. Het personeel is opgelucht over haar vertrek. Men heeft veel waardering en respect voor haar rol in het verleden maar haar aanpak is volgens personeelsleden niet meer van deze tijd.
(Bron foto: Wikimedia, Theolinders)